Zaciszne miejsce Jacqui

Nicole Mitchum

- No w sumie, to masz racje. W sumie to już was trochę poznalam. Ale tylko trochę.

Jacqui de la Rose

-Tak, tak... Zaczyna się. Potem będzie 'Po jasną cholerę, do niej zagadałam?! Teraz moje życie to piekło'. - Udała przerażenie i wybuchnęła śmiechem.

Nicole Mitchum

śmiała się
- Jasne - wysyczała przez śmiech - Jeśli ktoś tu może żałowac to ty że się tu przysiadłam.

Jacqui de la Rose

Spoważniała.
-Teraz to mnie obraziłaś. - Wybuchnęła kolejnym śmiechem.

Nicole Mitchum

- Ej - pokazała jej język - tylko tu fochami nie strzelaj, bo niby dlaczego?

Jacqui de la Rose

-Wiesz... odwala mi dziś, nie wiem, co mówię.
Wysapała między atakami śmiechu.

Nicole Mitchum

- No wlaśnie widze, że odwala - wyszczerzyła się - ja nic nie mówię, ale każdy kto przechodzi jakoś tak dziwnie się na nas patrzy. Ups powiedziałam - zasłoniła sobę ręką usta i wybuchła śmiechem.

Jacqui de la Rose

Też się roześmiała.
-Choler... - Spojrzała na siebie.
-Ja o tej godzinie w dresie? - Prawie krzyknęła i roześmiała się.

Nicole Mitchum

- No trudno przeżyjesz, musisz. - wyszczerzyła się - a czy ktoś powiedział że trzeba biegac rano?

Jacqui de la Rose

-Nie, ale jakoś dres to taki... trochę nieodpowiedni strój, gdy inni chodzą w szpilkach. - Powiedziala z grymasem na twarzy.

Nicole Mitchum

Spojrzała na swoje zawszowe 10cm szpilkki od Jimmy'ego
- no może trochę...

Jacqui de la Rose

Roześmiała się.
-No, widzisz... - Puściła do niej oczko.
Zaburczało jej dość głośno w brzuchu, złapała się za niego.

Nicole Mitchum

- Ty tak tutaj jestes od samego rana? wytrzymała, nie ma co - zaśmiała się.

Jacqui de la Rose

-Oj, no... Co miałam zrobić? - Uśmiechnęła się.
-Przecież do szkoły nie będę szła.

Nicole Mitchum

-Ups, właśnie szkola kompletnie o niej zapomniałam. Teraz matka wróciła to jeszcze może się przyczepic.
/a tak właściwie jaki tu miesiąc jest?
- poszłybyśmy coś zjesć, no ale w dresie jesteś - pokaząła jej jezyk i zaczęła isę śmiać.