Posiadłość państwa de la Rose

Jacqui de la Rose

Duży, elegancki apartament przy Piątej Alei Upper Eeast Side.
Cała rodzina Jacqui.

Jacqui de la Rose

Jacqui weszła do swojego pokoju. Nudziła się. - Och. - Westchnęła i zaczęła się rozbierać.
Poszła pod prysznic.

Jacqui de la Rose

Jacqui weszła do domu. Przywitała się z Ines, jej osobistą pokojówka, i poszła przygotować się do swojego pokoju.

Jacqui de la Rose

Roześmiana zaczęła szukać kluczy. W pośpiechu otworzyła drzwi i wpadli do przedpokoju. Ściągnęła jednych ruchem buty i rozciągnęła się. - Czuj się jak u siebie. Tam jest toaleta, tam kuchnia, a tam... - to i to. Informowała jego włączając TV na kanale Fashion TV.

James Davies

- Nie ma to jak ciekawe kanały telewizyjne - powiedział śmiejąc się i obejmując dziewczynę ramieniem - Dobrze mi z tobą - powiedział. Aż sam nie mógł uwierzyć, że coś takiego powiedział. Sam nie wiedzial co robił. Chyba wariował

Jacqui de la Rose

-Och.. - Zarzuciła mu ręce na szyję. - Miło to od ciebie słyszeć. - Pocałowała go delikatnie i przerzuciła kanał na MTV. - Coś do picia? - Oderwała się od niego i zaczęła buszować po barku. Wyciągała kolejno martini, whisky i inne alkohole.

James Davies

Uśmiechnął się.
- Z przyjemnością piękna... Może być martini - powiedział patrząc na nią

Jacqui de la Rose

-Ok... - nalała dla niego martini, a dla siebie tonik z dżinem. - Hm... - Opadła w wyzywający sposób na kanapie kładąc drinki na ławie.

James Davies

James sięgnął po swoje martini i jednym łykiem upił połowę.
- Zazdrościsz stałego związku Vanessie i Tomowi? - zapytał nagle

Jacqui de la Rose

-Cóż. Pewnie tak, choć w głębi duszy nie potrafię się do tego przyznać. - Odparła spokojnie i westchnęła. - Też chciałabym mieć do kogo zadzwonić w trudnych chwila, czy też tak po prostu się spotkać i przytulić. Nie mam dużo przyjaciółek, bo te zawsze są zaborcze i zazdrosne. - Potrząsnęła głową i ze smutkiem spojrzała w telewizor.

James Davies

- Nigdy nie byłem w żadnym poważnym związku - wypalił nagle chłopak, chociaż zdawał sobie sprawę, że nie powinien tego mówić

Jacqui de la Rose

Uśmiechnęła się. - Witaj w klubie. Najczęściej było tak, pierwszy tydzień wspólnie co do sekundy, następny totalna ignorancja. - Wzruszyła ramionami. - Życie mnie nie rozpieszcza, ale i tak jestem optymistką. - Spojrzała mu głęboko w oczy, po czym spuściła wzrok. Nie chciała by zobaczył u niej smutek i tęsknotę.

James Davies

- Zadziwiasz mnie coraz bardziej z minuty na minutę - powiedział uśmiechając się i dopijając swoje martini

Jacqui de la Rose

-To źle? - Zapytała bawiąc się kosmykiem swoich długich włosów.

James Davies

- Wręcz przeciwnie - powiedział biorąc ją delikatnie a brodę, by na niego spojrzała
- Mógłbym tu siedzieć aż do rana, ale chyba muszę jeszcze wstąpić do domu i pomóc w rozpakowywaniu się ojcu. Ciao boska - powiedział całując ją zmysłowo
Przy drzwiach zatrzymał się tylko i zapytał
- Widzimy się jutro prawda? - zapytał