Le Canard

Jacqui de la Rose

-Ja wezmę Tagliatelle. - Powiedziała i spojrzała mu w oczy.

James Davies

- To ja też... - powiedział i uśmiechnął się do niej czule.

Jacqui de la Rose

-Oj... Blondi, blondi... Czemu akurat ty? - Zastanawiała się głośno.

James Davies

- Naprawdę się nad tym zastanawiasz? Przecież to całkiem oczywiste - odparł i zaczął huśtać się na krześle.

Jacqui de la Rose

Zachichotała.
-Chodzi o to, że ogółem nie jesteś w moim typie. - Pokazała mu język.

James Davies

- No wiesz... - powiedział udając naburmuszonego - To kto w takim razie jak nie ja jest w twoim typie?

Jacqui de la Rose

-Och... Chodzi o mój typ. Szatyn, ewentualnie brunet o zielonych, bądź piwnych oczach. - Pokazała mu język.
-Ale, cóż... Miłość nie wybiera, prawda?

James Davies

- No wiesz? Szatyni... Oni są tacy pospolici. Blondyni wygrywają pod każdym względem, zarówno intelekualnym, jak i fizycznem - odparł próbując się nie śmiać.

Jacqui de la Rose

-Aha, jasne.. A ja jestem święta. - Prychnęła i wybuchnęła śmiechem.

James Davies

- Bardzo zabawne - powiedział ironicznie. W końcu przyszedł kelner z zamówionym makaronem - No to jemy - odparł uśmiechając się.

Jacqui de la Rose

Zagryzła wargi.
-Blondi, nie obrażaj się... - Pokazała mu język i nabiła makaron na widelec.

James Davies

- No nie wiem, nie wiem... Obrażasz mój kolor włosów i mnie - powiedział ze śmiechem. Zaczął jeść.

Jacqui de la Rose

-Oj, no... - Zrobiła zatroskaną minę.
-To, co chcesz w ramach przeprosin, co? - Uśmiechnęła się tajemniczo i zaczęła kręcić pierścionkiem wokół palca.

James Davies

- Hmmm - udawał, że się zastanawia - W sumie to, że mam ciebie całkowicie mi wystarcza, ale jeśli masz jakiś pomysł to się nie krępuj - odparł i uśmiechnął się zniewalająco.

Jacqui de la Rose

-Cóż... Jeśli nic nie chcesz to nie, a tak poza tym... - Pochyliła się nad stołem. - Wcale mnie nie masz. - Wyszeptała i puszczając do niego oczko oparła się o krzesło.